Choć lipiec w całej pełni
lato daje rekuzę
w przekory fatałaszkach
serwuje deszcze, burze.
Miast promieniami słońca
dotykiem ciała pieścić
każe ubierać swetry,
gdy chłodem je bezcześci.
Skąpstwem się popisuje
co dziennie dnia okrawa
znudzone czeka, kiedy
jesień nadejdzie rdzawa.
Welonem mgieł okryta
jak dziecko zapłakana
w babiego lata niciach
poplątanych firanach.
Drzewom zielone liście
ubarwi brązem, złotem
za odchodzącym latem
rozbudzając tęsknotę.
Mimo, że już się kończysz
popraw swą statystykę
zalej nas upałami
stwórz w Polsce nam Afrykę.
Idol
