Ta upiorna zima
nie przestaje zwodzić
wciąż robi uniki,
byle nie odchodzić.
Mimo że codziennie
za nos szczypie chłodzik,
to wiosenny spacer
jak pies za mną chodzi.
Na stałe porzucić
ciepłe moderunki
utęsknione poczuć
słońca pocałunki.
Wybiec śmiało myślą
oddać się marzeniom
patrzeć jak szarzyzna
przegrywa z zielenią.
Pozwolić opętać
wiosennej ekstazie
czule pieścić dłonią
uśmiechnięte bazie.
Patrzeć jak skowronki
polni akrobaci
z nieba dają koncert
w śpiewie się zatracić.
Gdy zapłoną gwiazdy
wnet nastanie ciemność
do Ciebie zapukam
może pójdziesz ze mną ?
IDOL
