Ciemność nadciąga szara
słońce się wolno chowa
dzisiaj dobiegła końca
moja misja życiowa.
Twoją ostatnią wolę
spełniłem co do joty
tylko smutek pozostał
i łzy biednego sieroty.
Wicher ostrym podmuchem
przerwał łącząca nas nić
życie sens utraciło
już nie mam dla kogo żyć.
Gdy co dzień Cię odwiedzam
dusza z bólu omdlewa
kwiaty na Twej mogile
smutku łzami podlewam.
Choć usta skarg są pełne
że tak mi źle bez Ciebie
nadzieja tli się iskrą
że teraz jesteś w niebie.
IDOL 