Zza okna dobiega
mdły odgłos kakofonii
tęsknota kroplami
w mokre szyby dzwoni
Jak Syzyf strudzony
rozłąką całonocną
biegnę się przywitać
nie boję się zmoknąć.
Śmiało wyjdź uśmiechnięta
w otwarte ramiona
nad nami z miłości
otwarta osłona.
W sidła zaplątany
uroczej kusicielki
zlizuję spragniony
rozkoszy kropelki.
Zachłannie całując
zwijam jak w ukropie
śląc prośby błagalne
marzę- o wielkim potopie.
IDOL