Od wielkiej królowej
do zwykłej metresy,
kobieta w swym życiu
wciąż miewa okresy.
Będąc nastolatką
łatwo się oburza
ojcu nerwy szarpie
bez przerwy go wkurza.
Męża wciąż wyzywa
krew się w nim gotuje
znosi to z pokorą
choć go denerwuje.
Zięć wpada w jej szpony
bo kiedyś dał plamę
ciężki wiedzie żywot
nerwy ma zszargane.
Gdy sprawiedliwości
przepełni się czara
za zło wyrządzone
spotyka ją kara.
Że wciąż jest nieznośna
przegina z kretesem
ktoś w ramach odwetu
ukarał okresem.
Co miesiąc boleści
hormonów gra burza
sama sobie winna
niech chłopów nie wkurza.
IDOL.
