Piaskowa struga
w rokity cieniu
krokiem milowym
rozstania znaczona.
Serce gra larum
odwrotu żąda
razem z nogami
rokosz szykuje.
Nóg dialog ustał
co krok andante
serce rumakiem
w derbach prowadzi.
Oczy radosne
malują usta
słowicze trele
szmerek ruczaju.
Spragnione wargi
sycący akwedukt
dzwony wtórują
w radości deszczu.
IDOL
