دوستان وقت گل آن به كه به عشرت كوشیم
سخن اهل دلــــــست اين و به جان بنيوشيم
نيست در كس كرم و وقــــت طرب مى گذرد
چـــــــاره آنست كه سجاده به مى بفروشيم
خوش هوائيست فرح بخش!خدايابفــــرسـت:
نازنينى كه به رويـــش مـــــى گلگون نوشيم
گــــل به جـوش آمد و از مــــى نزديمش آبى
لاجــــــرم زآتش حرمان و هوس مى جوشيم
ارغنون ساز فلك رهزن اهــــــل هنــــــرست
چـــــون ازين غصه نناليم و چـــــرا نخروشيم
مى كشيم از قــــــدح لاله شــــرابى موهوم
چشم بد دور كه بى مطرب و مى مدهوشيم
حافظ اين حال عجب با كه توان گفت كه مـــا
بلبلانيم كه در موســـــم گـــــل خامـــوشيم
سلام
صبح سرد نزدیک بهارتون به نیکی
لبخندتون به خیر
