امروز اومدم تو وبلاگای قدیمیم قصه و مطلب بردارم برای کانال کتابخونه تو تلگرام
...که
راستش دلم یهو تنگ شد امروز!
برای دوستیا،برای دوستا،
برای کورش و غزلای لهستانیش و ستاد منهدم شده ش و افراد متواریش
برای رامین و همیشه مخالف بودنش و مجاهده ی نستوهش با خانوما
برای آقا معلم و دلنوشته های گاهی تلخش و کامنتای گاهی تیزش و داستانای همیشه
...قشنگش و
برای روزایی که فقط خاطره هاش مونده
ما ز ياران چشم يارى داشتيم
خود غلط بود آن چه ما پنداشتيم
تا درخت دوستى كى بر دهد
حاليا رفتيم و تخمى كاشتيم
گفتگو آيين درويشى نبود
ورنه با تو ماجراها داشتيم
نكته ها رفت و شكايت كس نكرد
جانب حرمت فرو نگذاشتيم...
نمیدونم کدومتون اینارو میخونین؟نمیدونم چی شد که همچی شد؟ولی میخوام بگم این
رسم رفاقت نبود
اگه ما بد بودیم؟اگه ما بد کردیم؟شما بجای رفتن می موندین و یادمون می دادین خوبیو،
معرفتو،مرامو
و حالا اینو گذاشتم که جدیدیا بدونن ما چه روزای خوشی داشتیم
با هم بودن همیشه بهتره
به سلامتی همه بچه های قدیم و جدید پرشیا
چه بی معرفت،چه با معرفت
چه باحال،چه بي حال
چه شاد،چه غمگين
چه شوت،چه تيز
چه نا پیدا،چه کم پیدا،چه همیشه پیدا
چه قرمز،چه آبي
چه سبز،چه خاکستری
چه پير،چه جوون
چه خانوم،چه آقا
چه کوچیک،چه بزرگ...
به سلامتي خاكياشششششششش
به سلامتی مهربوناااااااااااااااش
به سلامتي پايه هاششششششششش
به سلامتي ناراحتاشششششش
به سلامتی پشیموناششششششششش
و حالا :
به سلامتی ادمین سابق سروش خان بامرام!
به سلامتی کورش و غزلای لهستانیش و ستاد منهدم شده ش و افراد متواریش!
به سلامتی رامینو همیشه مخالف بودنش و مجاهده ی نستوهش با خانوما!
به سلامتی آقا معلم و دلنوشته های گاهی تلخش و کامنتای گاهی تیزش و داستانای
همیشه قشنگش
دعا میکنم دوباره تکرار بشه روزای خوش گذشته...
و هر کدوم هرجا هستین خیلی خوش باشین
"گلی"
